Sevgili Okurlarım,
Günümüzde, ülkede mevcut olan tarikat’ın holdingleşme yanı sıra daha da önemlisi medya üzerindeki çalışmaları da gündeme gelmektedir. Bu çok tehlikeli bir gidişattır. Cumhuriyete yönelmiş olan en ciddi tehditlerin başında gelmektedir.
Bu kapsamda, Menzil, İsmailağa, Okuyucular ve Yazıcılar olarak isimlendirilen Nurcu kesimlerin devamlı toplantılar yaptığı ve bunlara iktidar tarafından yol verildiği izlenmektedir. Bu nedenle geçmişte ülkeyi çok büyük sıkıntılara sokan ve hala faaliyetlerine devam eden FETÖ silahlı terör örgütünün medya faaliyetlerini hatırlatmakta yarar görüyorum.
Fethullah Gülen, kurmaya çalıştığı paralel devlet yapısının daha geniş kitlelere ulaşmasını sağlamak amacıyla medya üzerinde de çalışmalar yapılması gerektiğine inanmaktadır. Bu nedenle beraber oldukları arkadaşları ile bir karar vererek medyada yazılı basın içinde çalışmalar yapılmasına başlamışlardır. Sözde öğrenci yetiştirme adı altında açılan Işık Evleri ve Akyazılı Vakfı ile kurduğu yapının organize olmasını sağlayan Gülen, bundan sonraki ilk iş olarak medyaya yönelmiş olduğu izlenmektedir.
1979 yılına gelindiğinde örgütün en önemli yayınlarından olan Sızıntı dergisi çıkarıldı. Gülen bu dergi üzerinden yayınladığı yazıları ile kurduğu paralel devlet yapısını yönlendirme ve çarpık fikirlerini geniş kitlelere ulaştırma imkânı bulmuştur. Sızıntı dergisi ile örgüt dini ve manevi çalışmalara yoğunlaşırken, aynı zamanda örgütün liderliğini yapan Gülen’in öğretilerini merkeze alma görevini de üstlenmiştir.
Gülen ve çevresinde yer alan önemli isimlerin yazılarının yayınlandığı dergi kısa sürede muhafazakâr olarak adlandırılan kesim tarafından da kabul gören bir yayına dönüştü. Böylece Gülen, bir yandan kurduğu yapının tabanının genişlemesini sağlarken, diğer yandan da öğretilerinin farklı toplum katmanlarında etkili olmasının önünü açmış oluyordu.
1980 Yılı askeri yönetimin emir komuta zinciri altında ülke yönetimine el koyması sonrası süreçte birçok dergi ve gazete baskı altına alınıp kapatılırken, Sızıntı dergisinin yayınlarına devam ettiği görülmektedir. Gülen dergide çıkan “Asker” ve “Son karakol” isimli başyazıları ile darbeye açık destek vererek askerin kurtarıcı olduğunu savunmuştur. Zaman gazetesi, 3 kasım 1986 tarihinde İhsan Arslan ve Alaattin Kaya tarafından Ankara’da Ulus Rüzgârlı Han’da kendisini islami cephenin sesi olarak tanımlayıp yayın hayatına başlamıştır.
1987 Yılında Fehmi Koru, Nabi Avcı, Hasan Öztürk gibi birçok çalışanının tasfiyesi ile gazete Fethullah Gülen cemaati›nin kontrolüne geçmiş ve 1987 yılında istanbul yeni bosna’daki eski merkezine taşınmıştır. Burada 18 yıl faaliyet gösterdikten sonra 2005 yılı eylül ayında gazetenin aynı semtte bulunan yeni binasına taşındığı görülmektedir.
Zaman gazetesi, Türkiye ile birlikte 11 ülkede basılmakta ve 35 ülkede dağıtılmaktaydı. Farklı dilde ve 2 farklı alfabede sunulmaktaydı. İnternette yayın yapan ilk Türk gazetesi olan Zaman’ın yıllık tirajı: 2001 yılında 200.000 seviyesinde iken, 2006 yılında ortalama 630.000 düzeyine, 2012 yılında günlük ortalama 1.000.000 Adet üzerine çıkarak Türkiye’nin en çok okunan gazetesi olmuştur. 2013 yılı ile başlayıp 2014 yılından itibaren gazete okunma oranlarında büyük düşüş oranları yaşanmıştır.
