1998’den bu yana, yaklaşık 27 yıldır klasik bir Wolksvagen’e biniyorum. Biz ona kısaltmayla “vosvos” diyoruz ya da “kaplumbağa”.
İlkokul 1’e başladığım ilk aylarda geçirdiğim ve ölümden döndüğüm feci bir trafik kazası sonrasındaki travmadan olacak, babamın arabası da olmasına karşın hiç araba kullanmaya heves etmedim. Ta ki, Moda’da bana komşu mesafede üzerinde “satılık” ilanı gördüğüm petrol yeşili vosvosa kadar…
Artık araba kullanmak istiyordum. Satılık vosvosun sahibi genç bir mühendisti. Daha bakımlı bir vosvos bulunca elindekini çıkarmaya karar vermiş. Hemen ayaküzeri konuştuk ve o vosvosu aldım.
Fakat gelin görün ki kullanmayı bilmiyorum. Bir süre babamda kalır sona da ondan ders alır ve yavaş yavaş kullanırım diye düşündüm. Hakkaten deiki yıl kada babamda kaldı, gözü gibi baktı o da vosvosa. Sevdi de. Çok da iyi baktı. Yıllarca Amerikan arabaları kullanmıştı. Son olarak da nefis bir otomatik camlı beyaz Chevrolet. En son arabası ise Renault’tu.
Babamla çalıştık zaman zaman ve giderek kullanmaya başladım. Bir arkadaşımla ilk defa Boğaz köprüsünü geçerken yaşadığım heyecanı unutamam!
Bizimki Moda’da doğdu, İzmirli oldu
O petrol yeşili vosvosu Moda’dan İzmir’e getirdik 2016’da buraya yerleştiğimizde. Hala da biniyorum. İzmir’de üç kez vizeden geçti bizimki. 1973 Big. 51 yaşında. Fena durumda değil. Fakat ‘sokak çocuğu’ olduğu için boyası harcıalem. İzmir’den çıkıp Tire-Çeşme gibi mesafelere gidiyoruz onunla. Gayet iyi durumda. Sorunsuz.
Ancak bir sorun var; sadece onu kullandığım için başka bir araç kullanmayı bilmiyorum! Belki bir gün öğrenirim artık…
Korutürk’ün ve Özel’in vosvos tutkusu
İlginç bir nokta daha var hayatımda “vosvos” denilince. Saygıdeğer büyüğüm, Moda’dan komşum ve danışmanlığjnı da yaptığım önceki CHP Genel Başkan Yardımcısı E. Büyükelçi Osman Korutürk’ün de Moda’da bir sarı vosvosu vardı. Oğlu Selçuk kullanırdı. Güzeldi sokaklarda karşılaşmak (O sarı vosvosun sırrı bendenizde kalsın şimdilik). Zaten bizim Moda’da o zamanlar neredeyse her sokakta bir vosvos görmek mümkündü. Hatta bazı sokaklarda birkaçını birden.
“Korutürk” deyince aklıma CHP Genel Başkanı Özgür Özel geldi! “Neden?” dediğinizi duyar gibi oluyorum. Analatayım… Özel’i 2011’den beri, yani bendeniz danışman iken milletvekili olduğundan beri tanıyorum. Önceki genel başkan yardımcılarından Aykut Erdoğdu (Son yerel seçimlerde CHP’nin Ümraniye adayı oldu ama seçilemedi) ve Veli Ağbaba da (şimdi Malatya Milletvekili) 2011’de Özel ile aynı dönemde milletvekili olmuşlardı. İşte bu üç yakın arkadaşın da ortak bir vosvosları olduğunu biliyorum. Hiç karşılaşmadım ama duyardım ve hatta yanılmıyorsam Özel de bir televizyon programında bahsetmişti. O vosvos hala duruyor olsa gerek Ankara’da.
Yalnız bir vosvosa bir kişi binmeli, kullanmalı. Çünkü her vosvosun huyu suyu var. Onu kullanan bilir. Bir ara oğlum henüz ehliyet almadan önce benimkini kaçırıyordu arada. Neyse vazgeçti kaçırmaktan. Ehliyet aldıktan sonra da epeyce bir kullandı ama iki kişinin kullanması pek hoş olmuyordu doğrusu. Kısa süre sonra ayrı bir aracı olunca kurtuldu bizim petrol yeşili. Ancak çiçeği burnunda avukat Arca Deniz Kara da seviyor vosvosu ve ne zaman istese veriyorum.
Vosvosçulara selam olsun
Bu arada, bize yakın vosvosçu Murat sayesinde Ece Ilgın Özyeşilova’nın başkanlığını yaptığı “İzmir Vosvos Birlik ve Dayanışma Derneği” ile tanıştım. Ne yazık ki etkinliklerine yoğunluğum nedeniyle hiç katılamadım. Fakat destekliyorum onları. Katılmak istiyorum fırsat yaratıp, bakalım artık. Şeytanın bacağını bir gün kıracağım.
Unutmadan; Özgür Özel, geçenlerde Bursa’daki programında vosvosçularla buluşmuştu. Bir İzmir programında da vakit ayırıp İzmir’deki vosvosçularla buluşma fırsatı yaratırsa bizim 1973 petrol yeşilini kullanmasını öneriyorum, muavinlik de bendenizden.
Bütün vosvosçulara, o güzel insanlara selam olsun…
