Güçlü bir demokrasinin en önemli unsuru muhalefetin, iktidara ciddi alternatif olma kimliğine sahip bulunmasıdır. Bu rekabet ülke siyaseti yolu ile yönetim kalitesini yukarıya taşıyan en önemli dinamik olarak toplumun önünü, muhalefete de iktidar kapısını açabilecek anahtardır.
İç siyasetten, dış münasebetler boyutuna geçildiğinde, uluslararası camia da tabi ki, idare rejiminin ne olduğu, rekabet, sosyal ve iktisadi hususiyetlerden öteye, devletlerarası ilişkilerde bağımsız hareket edebilen, kendine özgü politik değerlere sahip, ilkeli, istikrarlı, saygın, sözünün geçerli olma hali, ağırlığı olan bir kimliğe sahip olma duruşudur.
Tarihi süreç içerisinde gelişmeler ve münasebetlerin nicelik ve nitelik olarak büyümesi, karmaşık hale gelmesi mevcut gezegenin içerisinde ortak parantezinin ‘karşılıklı bağımlılık’ olduğu bir dünyaya yer açtı.
Ne var ki, tarihin geçmişten günümüze yansıttığı yaşananlar; sebep sonuç ilişkileri, çok yönlü ve karmaşık münasebetler dizini halinde, inançlar, ideolojiler, kültür ve medeniyetler, gelenek ve görenekler, sosyal olaylar, yumuşak ve sert zemininde insanlığın serüveninin hülasasıdır. Giderek güç dengeleri; savaşların, hükümranlığın, esaretin, kölelik ve vesayetin, sömürünün, pazarlığın, menfaatlerin yekünüdür.
Kuşkusuz insanlığın birikimleri ve buradan ileriye çıkan düşünce ve davranış değerleri bir bütün halinde dikkate alınma yerine, ‘devlet’ kurumunun üzerinde düşünce sistemi ve yapısını “küreselleşme” ve dünya’ya kriz ve savaşlar mekanizmaları ile dayatma modunda yanlı pekiştirilme tehdidi altında kalabilmektedir.
Şartlar; tekelci bir düşünce tarzı karşısında alternatif düşünce ve sistematiğini mecalsiz bırakmak üzerinde şekilleniyor. Algı mekaniğini “menfaatin celbi” üzerinde inşa eden Batı ile, “mazarrat’ın def’i” ilkesi patentli Doğu, “farklı dünyaların” bir arada yaşamasının garipliğinde çözüme kavuşamıyorlar.
